Αυτή είναι η πρώτη μας ομαδική χειροτεχνία
Είδαμε πολλά φθινοπωρινά τοπία , τα χρώματα του φθινοπώρου μας άρεσαν πολύ. Πήραμε παλιές κούτες ,σχεδιάσαμε το δέντρο , κόψαμε και βάψαμε τα φύλλα στα χρώματα του φθινόπωρου (θερμά χρώματα ).Χρειάστήκαμε πολλές ώρες για να ετοιμάσουμε τα κομμάτια , όμως όλοι μαζί τα καταφέραμε και ήρθε η στιγμή να δούμε το αποτέλεσμα !
(κλικ για να το διαβάσεις)
Απορίες παιδιών
Γιατί τα φύλλα αλλάζουν χρώμα;
Γιατί πέφτουν τα φύλλα το φθινόπωρο;
ρίχνουν όλα τα δέντρα τα φύλλα τους;
ιστορία :Ο Φυλλοβόλος και ο Αειθαλής
Μάθαμε το τραγουδάκι ΗΡΘΕ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Ήρθε το φθινόπωρο
πέφτουνε τα φύλλα
τα πουλάκια έφυγαν
έρημη η φωλιά
Ήρθε το φθινόπωρο
άρχισε η βροχούλα
κι ο σπουργίτης έρημος
ψίχουλα ζητά.
Σε ένα χαρτί Α4 είναι γραμμένοι οι στίχοι
Τα παιδιά βλέπουν τη μορφή του ποιήματος
και χωρίς να το καταλάβουν κάνουν μαθηματικά!
( έχει 2 στροφές, η κάθε στροφή έχει 4 στίχους,όλοι οι στίχοι μαζί είναι 8 , 4 + 4=8 2Χ4 =8, 8:2=4 )
ακούνε τους στίχους του τραγουδιού
εξηγούμε την κάθε λέξη
διαβάζουμε όλοι μαζί το ποίημα με τη βοήθεια των εικόνων (γλώσσα )
γράφουμε τη λέξη με κεφαλαία και με πεζά στο word , τη μορφοποιούμε την εκτυπώνουμε και δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για τις χρήσεις του Η.Υ και για τον εκτυπωτή
- αναγνωρίζω τη λέλη στο ποίημα
- μιλάμε για τα κεφαλαία και τα πεζά
- μετράμε τα γράμματα της λέξης / λέμε το κάθε γράμμα (φωνήματα)
- μετράμε τις συλλαβές / τις λέμε χτυπώντας παλαμάκια (φωνολογική επίγνωση)
- τώρα κόβουμε τα γράμματα της λέξης ( λεπτή κινητικότητα ) τα ανακατεύουμε
μόνο αν βάλουμε τα γράμματα στη σωστή θέση θα διαβάσουμε τη λέξη φθινόπωρο
διαβάζουμε αστείες λέξεις με τα μπερδεμένα γράμματα
κόβουμε και τα πεζά γράμματα αντιστοιχίζουμε το κεφαλαίο με το πεζό
Η ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ ΑΛΛΙΩΣ (κλικ για να τη δεις)
ποίημα :Το Φθινόπωρο (κλικ για να το διαβάσεις)
- υπάρχουν γράμματα που γνωρίζω στις λέξεις;
- με τις κάρτες γυρισμένες μπορούμε να παίξουμε memο
- παίρνει το κάθε παιδί μια εικόνα και λέει μια πρόταση
- περιγράφουμε την κάρτα και οι υπόλοιποι πρέπει να μαντέψουν την εικόνα
παίζω πάζλ (κλικ στην εικόνα)
μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τα αποδημητικά πουλιά , για την Αφρική (παιδί και Περιβάλλον)
ψάξαμε στο διαδίκτυο πληροφορίες για τα αποδημητικά πουλιά
είδαμε στο χάρτη την Αφρική τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή , τα ζώα και την έρημο Σαχάρα
( αφορμή στάθηκε η παρατήρηση της Α.Ψ πως η λέξη "έρημη " της θύμισε την έρημο Σαχάρα! )
αυτές είναι οι υφασμάτινες τσάντες που θα χρησιμοποιούμε κάθε Παρασκευή , όταν θα αρχίσει να λειτουργεί η δανειστική μας βιβλιοθήκη. Με την τεχνική του ντεκουπάζ, αφού μιλήσαμε για το αγαπημένο μας ήρωα παραμυθιού , εκτυπώσαμε μια εικόνα του και την κολλήσαμε στην τσάντα
αυτά είναι τα σουπλά που θα χρησιμοποιούμε την ώρα του φαγητού. Το κάθε παιδί ζωγράφισε το πιάτο του έγραψε ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ και το ΟΝΟΜΑ του, έκοψε και κόλλησε στη σωστή θέση το ποτήρι , το κουτάλι , το μαχαίρι , το πιρούνι
διαβάσαμε το βιβλίο
μερικούς από τους κανόνες θα τους εφαρμόζουμε στην τάξη την ώρα του φαγητού
σήμερα απογοητευτήκαμε , όταν είδαμε τις τσάντες και τα σχέδια ξεκολλούσαν.
Τις βάλαμε σε μια λεκάνη...
τι θα γίνουν τώρα οι χάρτινες εικόνες;
η τσάντα θα διαλύθεί στο νερό;
αν βάλουμε ένα τουβλάκι τι θα γίνει;
το νερό γιατί έγινε βρώμικο;
και η θάλασσα γίνεται βρώμικη;
πλένω ρούχα όπως η μαμά!
Άχισαν λοιπόν οι πειραματισμοί:
Βάλαμε διάφορα αντικείμενα στη λεκάνη και την ώρα του διαλείμματος... βγήκαν τα συμπεράσματα!
- οι χάρτινες εικόνες χάλασαν , ξεκόλλησαν
- το χαρτί διαλύθηκε
- το ύφασμα δεν διαλύεται.
Ευτυχώς!
Για σκεφτείτε :
Αν διαλυόταν θα μπορούσαμε να βάλουμε τα ρούχα στο πλυντήριο;Θα μπορούσαμε να μπούμε με το μαγιό στη θάλασσα; Όταν έβρεχε και δεν είχαμε ομπρέλα τι θα γινόταν;
- το πλαστικό δεν διαλύεται
- το νερό λερώθηκε από τα χρώματα και τα χαρτιά
- έτσι λερώνεται και η θάλασσα
αυτές ήταν οι απορίες των παιδιών ,που λύθηκαν όμως ....
εγώ αναρωτιέμαι , πώς θα διακοσμήσουμε τώρα τις τσάντες;
μετά από μια βδομάδα...
άσκηση σεισμού 13 / 10 /2017
( κλικ στις εικόνες για να δεις τα βίντεο )
Είδαμε εικόνες από σχετικά βιβλία γνώσεων και ενημερωθήκαμε και από τη σχετική ιστοσελίδα του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας http://www.oasp.gr/.
σεισμογράφος
το μέγεθος του σεισμού το μετράμε με τα Ρίχτερ (είναι το μέτρο της ενέργειας που εκλύεται από την εστία κατά τη διάρκεια της σεισμικής δόνησης)
τι πίστευαν πολύ παλιά οι άνθρωποι για τον σεισμό.Ποιός ήταν ο Εγκέλαδος.
παιχνίδι : Μη μιλάτε , μη μιλάτε ο Εγκέλαδος κοιμάται
Επιτέλους ολοκληρώσαμε και το αειθαλές δέντρο ,στην εξωτερική πλευρά της πόρτας μας
τα παιδιά θυμήθηκαν το τραγούδι "Η κουκουβάγια"
πόσες κουκουβάγιες έχει το δικό μας δέντρο;
πόσες κουκουβάγιες πετούν ;
πόσες είναι όλες μαζί ;
φτιάχνουμε μια ιστορία βλέποντας την εικόνα
τι ξέρουμε γι αυτό το πουλί;
κάρτα αναφοράς για να πληκτρολογήσουμε τη λέξη στη μηχανή αναζήτησης
κάποιες από τις εικόνες που μας βοηθούν να θυμόμαστε τις πληροφορίες που βρήκαμε
κι άλλες λέξεις που αρχίζουν από κου
προσπαθώ να τις διαβάσω
Το σώμα μου
στη βιβλιοθήκη , υπάρχουν αρκετά βιβλία για το σώμα
θα πάρουμε όμως πληροφορίες και από το διαδίκτυο
γι΄αυτό θα ετοιμάσουμε καρτέλες αναφοράς ανόλογες με τα ενδιαφέροντα των παιδιών
διασκεδάζω
έχουμε όλοι το ίδιο ύψος; (μετράμε το ύψος στο αναστημόμετρο)
έχουμε όλοι το ίδιο βάρος ; (ζυγιζόμαστε)
έχουμε το ίδιο χρώμα ματιών;
έχουμε το ίδιο χρώμα μαλλιών;
γεννηθήκαμε όλοι την ίδια στιγμή;
μαθαίνω μια καινούρια λέξη
αρτιμελής : αυτός που έχει όλα τα μέλη του σώματός του ακέραια
να και οι ομόηχες λέξεις:
τα παιδιά βρίσκουν ομόηχες λέξεις
Μήλος ( το νησί ) ? μύλος ( ο )
όμως (σύνδεσμος) ? (ο) ώμος (σώμα)
πιάνο ? πιάνω ( ρήμα )
σήκω ? σύκο
διαβάζω
αισθήσεις και αισθητήρια όργανα
φύλλο εργασίας
Η παρεούλα ήταν μικρή σήμερα και περάσαμε λίγο διαφορετικά.Περισσότερη ώρα στην αυλή ( πικ νικ στην αυλή, συζήτηση και εργασία στην αυλή!)Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος γι αυτό ... θα το επαναλάβουμε .
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 28ης Οκτωβρίου
βλέπουμε το παραμύθι
μαθαίνουμε τον Εθνικό μας Ύμνο
κλικ στην εικόνα (υλικό από την περσινή χρονιά)
ακροστιχίδα ΠΟΛΕΜΟΣ
Κυρία τώρα υπάρχει πόλεμος;
- Εμένα δε μου αρέσει καθόλου ο πόλεμος
- Δε θέλω να γίνει πόλεμος στην πατρίδα μας
- Εγώ θα κλάψω, δε θέλω να βλέπω άλλο...
-Μακάρι σε κανένα μέρος να μη γινόταν πόλεμος
διαβάσαμε...
...απόσπασμα
«Λεβέντη μου, φεύγουμε», μου είπε.
«Φεύγουμε; Τί αστείο είναι αυτό; Θα πάμε στη δουλειά σήμερα; Τρεις μέρες γλεντάμε στο χωριό μας σε κάθε γάμο». Θύμωσα, χτύπησα κάτω το πόδι μου.
«Κίτσο, ήσυχα», μου μίλησε το παλικάρι. «Ξέρω πώς αγαπάς το χωριό μας. Τώρα θέλουνε να μας το πάρουνε. Ξέρω πώς αγαπάς τη λευτεριά. Τώρα θέλουν να μας την πάρουνε. Κίτσο, το χωριό μας μαζί με το άλλο χωριό και το πλαϊνό χωριό και το διπλανό χωριό και το απέναντι χωριό, όλα αυτά τα χωριά είναι ή πατρίδα μας. Και άκουσε καλά, Κίτσο, τούτο πού θα σου πω: Την αγαπάμε την πατρίδα μας. Και δεν την δίνουμε σε κανέναν. Πάμε στον πόλεμο, Κίτσο. Θα δούνε φριχτά πράγματα τα μάτιασου. Μπορεί και να μην γυρίσουμε πίσω εδώ. Μπορεί να μην ξαναδούμε ποτέ τη Λενιώ. Μα δε γίνεται αλλιώτικα, Κίτσο. Την αγαπάμε την πατρίδα μας. Θα 'ρθεις και συ στον πόλεμο. Κι ή μάνα σου και τα αδέρφια σου. Χτυπάει ή καρδιά σου, Κίτσο, την ακούω. Φοβάσαι. Κι εγώ φοβάμαι, Κίτσο. Δεν θα το πω αυτό σε κανέναν άλλον. Μόνο σε σένα. Φοβάμαι κι εγώ. Άλλα αγαπώ την πατρίδα μου.Κίτσο, θα κάνουμε κι οι δυο αυτό πού πρέπει. Έτσι;». Δάκρυσα. Γύρισα το κεφάλι μου. Αγκάλιασα με το βλέμμα μου τα σπίτια του χωριού ένα ένα. Την εκκλησιά με το ρολόι. Τους φράχτες, είδα το αυλάκι που πήδησα, μυρίστηκα τον αέρα, τον αέρα πού γνώριζα καλά. Είδα απέναντι τα βουνά χωμένα στην καταχνιά. Σά ν' άκουσα τα τραγούδια πού λένε οι γυναίκες όταν πλένουν, όταν σπέρνουν, όταν κάθονται στον αργαλειό.
Ήθελα να πω στον αφέντη μου «ξέρω τί θα πει πατρίδα, λευτεριά. Θα παλέψουμε παρέα, μη μας τα πάρουνε αυτά τα δυο». Δε μπορώ όμως να μιλώ σαν άνθρωπος. Τί κρίμα!
Γαλάτεια Γρηγοριάδου Σουρέλη
Από το ημερολόγιο ενός μουλαριού (κλικ διαβάζω)
Αλήθεια τι έγινε μετά; Τι είδε ο Κίτσος όταν πήγε στον πόλεμο ;Γύρισε στο σπίτι του;
Τι είπαν τα παιδιά
Είδε πολλά κανόνια , στρατιώτες να πολεμούν , γκρεμισμένα σπίτια , παιδάκια που έκλαιγαν.
Είδε κι άλλα μουλάρια που ήταν φίλοι του από το χωριό και μια μέρα ένα από αυτά σκοτώθηκε και ο Κίτσος στεναχωρήθηκε πολύ και φοβήθηκε πως μπορεί κι αυτός να σκοτωθεί από μια βόμβα
Ο Κίτσος σκοτώθηκε στη μάχη (2 παιδιά)
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος ο Κίτσος γύρισε (5 παιδιά ) στο χωριό και μόλις τον είδε η Λενιώ τον αγκάλιασε και του έφερε πολλά καλαμποκόφυλλα , γιατί ήξερε πως του αρέσουν.
τελειώσαμε τις χειροτεχνίες , κάναμε το στεφάνι...
...και ήρθε η μέρα της παρέλασης!
αποταμίευση
|